... dat sind allens Geschichten, de hett dat Leven schreven.

Dat is noch gor nich lang her, dor hebbt de Lüd jümmer schimpt, wat dat Krut so hook steiht, in den schönen Rosen an’n Speelplatz in’n Tochmoor. De Blomen hebbt fein bleut, un Brennneddel, Gräser un Klett weern höger as de Rosen. Nu kreeg eener denn Opdrag, dat Beet wedder fein trech to moken. De keek sick dat an, kreeg korterhan’n sien Warktüch her un meih denn ganzen Krom af: All de Brennneddeln, dat Gras un de Kletten, un ok all de Rosen. Denn har dat een En’n mit dat Schimpen von de Lüd........ oder ? Weeß Bescheed, so word dat mookt.

In Leerns is dat foken as bi de Schildbürgers. So ok op denn Speelplatz bi’t Dorpgemeenschaftshus. Dor kannste all poor Weeken sehn, wat de Politik allens anstellen deiht. Nämlich wenn dat Gras wedder wassen deiht. De eene Siet word von de Gemeen Wulsbuttel meiht, de annere von de Samtgemeen Hogen. Nu is dat foken so, dat de Sieten nich gliektiedig kort holen word: De Bolzplatz is meiht, de Striepen dorneben nich. Dat sitt to’n Piepen ut ! Oder de Platz um de Speelgeräte is meiht, ober op denn Bolzplatz kanns nich Football speelen, denn dor steiht dat Gras bit an de Knee. Wer verklort dat use Kinners ?

Noch so’n Tüdelkrom mit de Behörden hebbt wi haart bi de Leernster Jagdhütt. Ganz idyllisch hett se dor legen op’n Haubarg, schön plegt weer dat Anwesen umto, un keener stört sick an eer – nee, de weer man just eene Augenweid. Bit dor in Cuxhoben een nejen Kloogschieter op’n Amt seten där, de seggt dat de Jagdhütt wech mutt. Und so is dat denn ok komen: De schöne Hütt word afreten, ober op de anner Siet van’n Haubarg worn to de glieken Tied neje Wohnhüser boot, de much numms liern in Leerns, so neemodsch, un jeder wunnert sick, wo sowat angohn kunn in een un datselbe Dorp.

Worum weet numms so genau, ober op een mol stun’n se dor: Twee Hammelsprüng. Afsperrungen ut Holt sind dat, op denn nejen Footweg in’n Tochmoor, dat dor keen Moped mehr dörpassen deiht. Dat weer bloß schoor, dat een mit’n Fohrrad oder mit’n Kinnerwogen ok nich mehr dörpassen där, veel to eng weer dat! De Lüd weern lut an’n Meckern, wat schall dat denn nu? Een poor Weeken loter worden de Holtgitter wieter ut’nanner henstellt. Achterher hört man keen Meckern mehr, de Lüd weern wohl all tofrern. Nee, schienbor nich all....... noch een poor Weeken loter weern se wedder wech, de Hammelsprüng. Wat is hier bloß los in Leerns?

As dat Dorpgemeenschaftshus boot word, hett Leerns ok een Rodelbarg kreegen. De weer vör de Kinners, ober eegentlich weer he bloß de Lösung vör all denn Mudderboden, de öber weer bi denn Husboo. Is jo ok egol, in’n Winter kunn man dor ganz wunnerbor Schlern föhrn. All de Leernster Kinners keem dor hen un susten dor runner, jümmer no de Siet op de ole Bank to, de annere Siet no’n Bolzplatz to weer veel to langsom. Bit dor een nejen Tun henkomen is, denn weer dat vörbi mit dat Vergnögen in’n Schnee. De Tun stunn direkt vor de schnelle Bargsiet! Dat is schoor, dat de Kinners vondag nich mehr weet, woveel Spoß de Barg mokt hett, domols ohne denn Tun.

In 2002 hebbt de Neenhüsener von dat Proland Programm ne neje Stroot kregen. De Anlieger freit sick öber denn glatten Asphalt, ober veele Lüd muchen de ole Stroot ok geern liern, mit dat ole Plaster von 1925. Un so word all de Tegelsteen opnohmen un in de ole Sandkuhl opwoort. De wulln se in Leerns mol wedder bruken, wo dat mol passt. Vör een schönet plegt Dorp. Ober Fleutjepiepen. Dat much een, twee oder dree Johr loter wesen, dor weer een Buer op’n Felde bi de Sandkuhl an’n Ackern, as een van use Rotsherrn keem, mit een fremden Minschen und Fohrtüch. Un de Buer kreeg mit, dat usen Börgermeester fast all de Plastersteen verköpt hett an dissen fremden Minschen. Dor kiekt de Leernster achterher wedder mol so bedröbbelt as de Schildbürgers.

Mit dat Plattdüütsch is dat jo so ne Sook. De ganze Norden hett Angst, dat de Sprook bald utstorben is. Umso mehr word dat vondag fördert, dat de Lüd platt schnacken schült. Un in Beers giv dat dorvör all neje Ortsschülders mit denn Nomen op platt. As nu in Leerns een Ortsschüld klaut weer, dor hett de Hemotvereen bi de Gemeen beandrogt, hier ok Leerns op dat neje Schüld to schreven. Ober de Rot von de Gemeen sech „Nee, dat geiht nich, denn komt se all“. Jo, worum denn ok nich ? Dat Schüld weer genauso düer wesen..... Kiek an, so sett sick de Rotsherrn för dat Plattdüütsch in.

De Füerwehr deiht jo nich bloß Füer löschen, nee, se sind ok an’n helpen wenn een in Not is. Nich bloß Minschen, ok Tiere ward hulpen. So keem dat denn, dat de Füerwehr ut Leerns komen schall, as eene lüttje Katt op’n Boom seet un nich mehr runner kunn. De Mannslüd klettert dor ropp mit ehre langen Leddern, ober se kemen nich ran an dat Viech. Nu weer gooden Rot düer. Dor kreeg een Füerwehrmann de Motorseeg her, klettert op de Ledder un seeg den Ast af, op denn de lüttje Katt seten hett. Probleem löst – af nu Hus !